"Ik ben zo hard als een steen"
Kisubizo is een meisje van 10 jaar uit Oost-Congo. Het relaas van haar familie klinkt als een echte tragedie.
HI
Op 18 juni van vorig jaar werd haar dorp aangevallen. Kisubizo raakte gewond aan beide voeten en aan één hand. Niet veel later overviel een rebellengroep het ziekenhuis waar ze naartoe was gebracht. Haar vader nam haar op zijn rug. Samen vluchtten ze weg. Omdat Kisubizo daarna twee maanden ondergedoken bij haar familie leefde, zonder verzorging, infecteerden haar wonden. Om haar leven te redden, hadden de artsen geen keuze: zij moesten haar beide benen en enkele vingers van haar hand amputeren.
Haar papa was radeloos: “Ik dacht dat Kisubizo het niet zou halen, dat ze helemaal geen toekomst meer had. Onze hoop was vervlogen.”
Een team van Handicap International nam Kisubizo onder hun vleugels. Het meisje krijgt nu twee keer per week hulp van onze revalidatie-experts. Ze ontving ook een rolstoel en ze krijgt psychologische ondersteuning.
Sindsdien evolueert haar toestand positief, zegt haar papa: “Het werk van de teams van Handicap International levert nu al resultaten op. De laatste weken begint zij zich beter te voelen. Ik besef stilaan dat mijn dochter nog heel veel dingen in haar leven zal kunnen doen.”
Kisubizo zelf voegt er nog aan toe: “Binnenkort kan ik opnieuw naar school gaan. En als mijn wonden goed dichtgegroeid zijn, dan kan ik mijn mama helpen. Ik heb haar gezegd: Wees niet ongerust, mama, ik ben zo hard als een steen”.
