Goto main content

Angola: verkeerslessen voor kinderen

Preventie

Eén dag op de Angolese wegen en je ziet de triestige cijfers meteen bevestigd: het Angolese verkeer is moordend. Daarom gaat een team jonge ambassadeurs van Handicap International andere kinderen vertellen hoe ze veilig de straat moeten oversteken. Want bang, dat zijn ze allemaal.

foto van kinderen in Angola die verkeerslessen krijgen

Eén dag op de Angolese wegen en je ziet de triestige cijfers meteen bevestigd: het Angolese verkeer is moordend. Daarom gaat een team jonge ambassadeurs van Handicap International andere kinderen vertellen hoe ze veilig de straat moeten oversteken. Want bang, dat zijn ze allemaal.

Tijdens de spitsuren, maar soms ook de gehele dag, slibben de straten van hoofdstad Luanda potdicht. Auto’s, vrachtwagens en bromfietsen spuwen donkere uitlaatgassen in de vochtige, snikhete lucht en de meest behendige chauffeurs maken van het gebrek aan rijstroken gebruik om te slalommen, enkele meters te winnen en dan weer stil te staan. In Luanda sta je soms uren vast om van de ene kant van de stad tot aan de andere kant te geraken.

Waar je je echter geen zorgen over hoeft te maken is dat je geen tijd meer zal hebben om naar de winkel te gaan. De winkel komt namelijk naar jou. Vele tientallen jongemannen laveren tussen de auto’s om er hun koopwaar aan de man te brengen. Je kan er gerief kopen dat wel eens van pas komt in de file, zoals water, fruit, koekjes, kranten ... Maar er is veel meer. Een jongen verkoopt alleen maar wc-brillen. Een ander heeft een voorraad enorme, roze trechters. Leibanden voor honden. Gereedschapskisten. Opblaasbare Spidermans. Skateboards. Handtassen. Douchekoppen. Haarborstels. Dassen. Matrassen. Spiegels. Je noemt het, je vindt het.

Verkopen in de file. Gezond kan het niet zijn. Veilig evenmin. De straat oversteken is in Luanda een berekend risico. Er zijn wel ijzeren voetgangersbruggen en daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Maar tussen die bruggen door, die soms een kilometer van elkaar liggen, moet je het er gewoon op wagen. Zwakke weggebruikers zijn er zwak. Zebrapaden zijn er zeldzaam.

In de tegenovergestelde richting is er nog meer chaos. Er is een ongeval gebeurd. Nog een. Mocht je in Angola een foto maken van elk ongeval dat je ziet, dan heb je na drie weken een uitgebreide collectie. Zeker op de verbindingswegen tussen de grotere steden, gaat het er lelijk aan toe. Ofwel zijn de wegen in een zodanig slechte staat dat er ongevallen gebeuren. Ofwel zijn ze vernieuwd en passen de chauffeurs hun snelheid niet aan. Zo zien we in de buurt van Huambo een bus tegen een boom aangeplakt. Het is duidelijk dat dit aan een rotvaart moet zijn gebeurd. ’s Anderendaags is Huambo in de rouw en zijn er opvallend veel begrafenissen aan de gang. De chauffeur, zo wordt er gefluisterd, was ondanks zijn hoge snelheid, in slaap gevallen.

En dan zijn er nog de vele geraamtes van auto’s en vrachtwagens langs de weg. Het zijn stille getuigen van de vele ongevallen. Het zijn karkassen (alle bruikbare onderdelen worden binnen de kortste keren weggenomen) die je overal ziet liggen en die je voortdurend aan de harde cijfers doen herinneren. Volgens een nationaal politierapport waren er in 2010 liefst 13.159 ongevallen op de Angolese wegen. Hierbij kwamen 3.112 mensen om het leven, 12.768 raakten gewond. Op 21 november 2011 lanceerde het Nationale Verkeersdepartement voor het eerst een preventie- en sensibiliseringscampagne.

Volgens dat departement staat Angola derde in de lijst van landen met de meeste verkeersongevallen en moet er dringend worden ingegrepen.

In de jango van Lubango bestaat het besef dat veilig verkeer belangrijk is al langer en wordt er aan verkeerspreventie gedaan. Een keer per maand komen een twintigtal kinderen samen voor verkeersles, georganiseerd door een team van Handicap International.

De les begint. Alle kinderen zitten naast elkaar op een bank en vertellen wat ze weten over de verkeersborden. Ze hebben hun borden zelf geknutseld en vaak hangen ze omgekeerd aan het paaltje, maar ze weten heel goed wat de borden betekenen. En ze hebben geleerd hoe ze de straat moeten oversteken, zo klinkt het trots.

Als je hen vraagt wie er soms bang is in het verkeer, gaan alle vingers in de lucht. Hetzelfde als je hen vraagt wie al eens een verkeersongeval heeft gezien. Op de vraag hoeveel keer ze al een ongeval hebben gezien, hoeven ze zelfs niet lang te denken. “Goh, zo’n twee per maand”, antwoordt een meisje. Ze vinden dat de auto’s veel te snel rijden. En dat vele kinderen niet weten hoe ze zich moeten gedragen in het verkeer. Zelf weten ze het
wel, omdat ze les hebben gekregen van een verkeersagent. Tijdens de maandelijkse bijeenkomsten, spijkeren ze hun kennis bij en leren ze hoe zij dit aan andere kinderen moeten uitleggen. Af en toe gaat het team naar scholen om er, samen met een politieagent, les te geven op de speelplaats.

De kinderen gaan naar buiten en stellen zich op aan de straat (een onverharde weg) vlak naast de jango. Volgens hen is het een heel gevaarlijke weg, waar auto’s te snel rijden en veel ongelukken gebeuren. Met hun zelfgemaakte verkeersborden proberen ze de chauffeurs aan te manen om trager te rijden of te stoppen, zodat de groep kan oversteken. Hoewel je nauwelijks naast de troep kleurrijke kinderen kan kijken, rijdt het merendeel van de auto’s hen gewoon voorbij zonder gas te minderen. Maar toch zijn er ook die vertragen en goedkeurend hun duim uitsteken, wat op enthousiast gejoel wordt onthaald.

De piepjonge ambassadeurs van het veilig verkeer zijn overtuigd van hun zaak (dat ze op het einde een Fanta krijgen en tijdens de les een voetbaltrui mogen dragen, helpt ook) en ze vinden dat ze goed werk verrichten, want er er zijn nog zo veel onwetende kinderen. “Maar eigenlijk zouden we die verkeersles toch gewoon in de klas moeten krijgen, van onze leraar. Niet?
 

Meer over dit onderwerp

HI verdedigt rechten van personen met een handicap op COP 28
© K. Tolentino / HI
Preventie

HI verdedigt rechten van personen met een handicap op COP 28

De klimaatconferentie vindt van 30 november tot 12 december plaats in Dubai. HI vormt er de stem van de gemeenschappen en individuen die het meest getroffen worden door klimaatverandering.

Personen met een handicap hebben vier keer meer kans om te sterven bij een klimaatramp
© Parany.photo / HI
Preventie

Personen met een handicap hebben vier keer meer kans om te sterven bij een klimaatramp

Cyclonen, overstromingen, droogte... Klimaatverandering heeft nóg grotere impact op de levens van personen met een handicap.

Een jaar na de doortocht van orkaan Ian, blijft Handicap International Cubaanse bevolking ondersteunen
© T. Medina / CARE-HI
Noodhulp Preventie

Een jaar na de doortocht van orkaan Ian, blijft Handicap International Cubaanse bevolking ondersteunen

In september 2022 werd Cuba getroffen door de orkaan Ian. Handicap International ontplooide een noodhulpoperatie en werkt verder op lange termijn.