Nieuws 

85% van de bevolking in Madagaskar wordt bedreigd door lymfatische filariasis, in een ernstige vorm ook gekend als de olifantsziekte. De ziekte is besmettelijk, enorm pijnlijk en kan leiden tot handicaps. Handicap International werkt sinds 2007 op het eiland om de infectieziekte onder controle te houden.

Omdat ondervoede kinderen zich fysiek en mentaal moeilijker ontwikkelen en dus extreem kwetsbaar zijn, is Handicap International in de Sahel een regionaal project gestart dat die kinderen weerbaarder moet maken. Twee jaar lang zal het in Mali, Burkina Faso en Niger de gevolgen van ondervoeding proberen in te perken.

Nadat hij zijn been verloor bij een mijnenongeval, voelde Dominique uit Senegal zich lange tijd depressief en nutteloos. Maar de vader van vier kinderen schraapte alle moed bijeen en nam zijn leven weer in de hand. Handicap International maakte zijn dorp in 2011 al mijnenvrij en is intussen volop bezig andere gebieden in de regio te ontmijnen.

Sinds een mijnexplosie zijn lichaam zwaar havende, is werken op het veld onmogelijk voor Oberney. De voormalige Colombiaanse landbouwer startte daarom met de hulp van Handicap International een buurtwinkel op. Zo vergaart hij een inkomen en spaart hij een toekomst bijeen voor zijn twee kinderen, die zijn grootste motivatie zijn om vooruit te gaan in het leven. Met een lichaam vol mijnscherven is dat nooit zonder pijn.  

In Laos kan zelfs de doodgewoonste handeling gevaarlijk zijn. De jonge Aneth moest dat helaas tot zijn schade en schande ondervinden. Hij werd blind en verloor een arm na een ontploffing, terwijl hij in de tuin aan het werken was. Hij was toen acht jaar.

In Congo sterft 1 op 137 moeders tijdens de bevalling. In België is dat 1 op 16.600. Nochtans kunnen relatief eenvoudige ingrepen dit cijfer snel naar beneden halen. Dat bewijst het medisch centrum in Bumbu waar Handicap International enkele jaren geleden training en materiële steun gaf. “Sinds januari 2015 is hier geen enkele moeder meer gestorven.”

Naar aanleiding van een open debat van de VN-Veiligheidsraad, heeft Handicap International er bij staten op aangedrongen om actie te ondernemen tegen het gebruik van explosieve wapens in bevolkte gebieden. In 2014 raakten 32.000 burgers op die manier gedood of verwond.

“Ze kunnen echt eender waar liggen.” Aziz Sy heeft het over mijnen in de regio Casamance in Senegal. De wapens zijn een erfenis van het langdurige conflict tussen het Senegalese leger en de gewapende oppositiegroep MFDC. Handicap International startte eind 2015 een ontmijningsproject om terug een veilige omgeving te creëren voor de bevolking en ongevallen en handicaps te voorkomen.

Op 12 januari 2010 daverde de grond als nooit tevoren onder de voeten van miljoenen Haïtianen. Zes jaar later zijn de sporen nog altijd aanwezig. “De Haïtianen zijn getekend door de ramp. We hebben hen noodhulp geboden en verleggen nu steeds meer de focus naar langetermijnprojecten, waaronder de voorbereiding op nieuwe rampen”, legt Nathalie Derrien uit, directrice van Handicap International in Haïti.

Midden 2015 was de tijd rijp voor het team van Handicap International om zich uit Tibet terug te trekken en de opvolging van de projecten aan een lokale partner toe te vertrouwen. Onze organisatie kijkt na vijftien jaar inzet terug op heel wat verwezenlijkingen voor mensen met een handicap in Tibet!

Een Mechelse herder die in Senegal heldendaden verricht? Dat is Katja, een van de ontmijningshonden van Handicap International. Ze detecteert explosieven in de grond, zodat deze geneutraliseerd kunnen worden en hele gebieden veilig kunnen worden teruggegeven aan de bevolking.

Bij elke hevige regenval wordt de woonplaats van Jerilia en haar zoon Stanley geïsoleerd van de rest van het land. Vooral voor Stanley, die een aangeboren handicap heeft, is dit problematisch. Gelukkig is de familie in het bezit van een noodhulpkit van Handicap International, waarmee ze zich kunnen voorbereiden op toekomstige natuurrampen

Vijftien jaar geleden, op 1 maart 1999, trad het Verdrag van Ottawa in werking. De impact ervan is enorm: ieder jaar kent het aantal gerapporteerde slachtoffers een vijfvoudige daling; duizenden vierkanten kilometers land werden ontmijnd en tientallen miljoenen mijnen werden vernietigd. Jean-Baptiste Richardier, mede-oprichter van Handicap International, blikt terug.