Nieuws 

In Zuid-Soedan brak eind 2013 een gruwelijke burgeroorlog uit. Handicap International is ter plaatse aanwezig om humanitaire noodhulp te bieden, voornamelijk op het vlak van gezondheidszorg.

Toen het conflict in Syrië losbrak, kwam noodgedwongen een einde aan de sessies kinesitherapie van Abdel Rahman. De levenskwaliteit van de jongen met een spierziekte ging er zienderogen op achteruit. Vandaag in het Azraq vluchtelingenkamp neemt hij de draad terug op met onze kinesist. Ook een rolstoel maakt hem zelfstandiger. Eindelijk lijken Abdel Rahmans bezorgdheden weer op die van een gewone tiener.

Door intensieve bombardementen liggen er in Syrië intussen zo veel explosieve oorlogsresten dat ontmijningsacties minstens dertig jaar zullen aanslepen. Emmanuel Sauvage, regionaal coördinator ontmijning, zag in zijn indrukwekkende carrière nooit eerder iets van die omvang. Actie is noodzakelijk om de Syrische burgerbevolking te beschermen voor dit dreigende gevaar.

Na vijf jaar bereikt de oorlog in Syrië een ongezien niveau van geweld op burgers. Het gebruik van explosieve wapens is hiervan de belangrijkste oorzaak. Volgens een rapport van Handicap International over het Syrische conflict worden 75% van de explosieve wapens in dichtbevolkte woongebieden gebruikt.

In het algemeen ziekenhuis van Ndjili, een arme buitenwijk van Kinshasa, wordt de levering medisch materiaal van Handicap International in dank aangenomen. “Onze materniteit is sinds de jaren zeventig niet meer vernieuwd.”

Overzicht van onze acties na zes jaar oorlog in Syrië. Handicap International is actief in Jordanië, Libanon, Irak en Syrië om hulp te bieden aan de miljoenen mensen die door het geweld getroffen worden.

In Senegal voorziet Handicap International medische consultaties in basisscholen, zodat vroegtijdig beperkingen worden opgespoord die zouden leiden tot leerachterstand of zelfs het opgeven van school. Bij Adama speelden haar slechte ogen haar parten. “Ik kon nooit lezen wat de leraar op het bord schreef, totdat ik een bril kreeg van Handicap International.”

Simpel is het niet, als jonge Colombiaanse door het leven gaan met een beperking en intussen een dochtertje opvoeden. Maar Irma, die een been verloor in een mijnenongeval, probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden. "Dankzij mijn prothese kan ik vrijwel alles doen om voor mijn dochtertje te zorgen. Enkel achter haar aan rennen lukt in mijn toestand niet." 

Een luchtbombardement op een door Artsen Zonder Grenzen gesteund ziekenhuis in Marat al-Numan, 280 kilometer ten noorden van Damas, heeft 9 doden en tientallen gewonden gemaakt. 

85% van de bevolking in Madagaskar wordt bedreigd door lymfatische filariasis, in een ernstige vorm ook gekend als de olifantsziekte. De ziekte is besmettelijk, enorm pijnlijk en kan leiden tot handicaps. Handicap International werkt sinds 2007 op het eiland om de infectieziekte onder controle te houden.

Omdat ondervoede kinderen zich fysiek en mentaal moeilijker ontwikkelen en dus extreem kwetsbaar zijn, is Handicap International in de Sahel een regionaal project gestart dat die kinderen weerbaarder moet maken. Twee jaar lang zal het in Mali, Burkina Faso en Niger de gevolgen van ondervoeding proberen in te perken.

Nadat hij zijn been verloor bij een mijnenongeval, voelde Dominique uit Senegal zich lange tijd depressief en nutteloos. Maar de vader van vier kinderen schraapte alle moed bijeen en nam zijn leven weer in de hand. Handicap International maakte zijn dorp in 2011 al mijnenvrij en is intussen volop bezig andere gebieden in de regio te ontmijnen.

Sinds een mijnexplosie zijn lichaam zwaar havende, is werken op het veld onmogelijk voor Oberney. De voormalige Colombiaanse landbouwer startte daarom met de hulp van Handicap International een buurtwinkel op. Zo vergaart hij een inkomen en spaart hij een toekomst bijeen voor zijn twee kinderen, die zijn grootste motivatie zijn om vooruit te gaan in het leven. Met een lichaam vol mijnscherven is dat nooit zonder pijn.  

In Laos kan zelfs de doodgewoonste handeling gevaarlijk zijn. De jonge Aneth moest dat helaas tot zijn schade en schande ondervinden. Hij werd blind en verloor een arm na een ontploffing, terwijl hij in de tuin aan het werken was. Hij was toen acht jaar.

In Congo sterft 1 op 137 moeders tijdens de bevalling. In België is dat 1 op 16.600. Nochtans kunnen relatief eenvoudige ingrepen dit cijfer snel naar beneden halen. Dat bewijst het medisch centrum in Bumbu waar Handicap International enkele jaren geleden training en materiële steun gaf. “Sinds januari 2015 is hier geen enkele moeder meer gestorven.”